Mijn stijl bestaat erin posities in ondergewaardeerde thema’s op te bouwen en daarna te wachten tot de ‘waarde’ van deze aandelen weer in de prijzen verrekend wordt. Je zou mijn stijl kunnen beschrijven als ‘contrair beleggen’. ‘Ik koop ondergewaardeerde titels. Naast deze lonposities, ga ik soms short (verkoop) in overgewaardeerde aandelen. Op deze manier zal de balans in mijn portefeuille veelal beter zijn, doordat ik in een dalende beurs minder verlies of zelfs verdien. Vanuit mijn ‘value’-achtergrond geef ik echter de voorkeur aan ondergewaardeerde long-posities, die andere beleggers op dat moment links laten liggen. Ik heb geduld en beleg graag in ondergewaardeerde aandelen, waarvan andere beleggers op dat moment niet de potentie zien. Naast aandelen neem ik geregeld ook posities in grondstoffen als deze interessant gewaardeerd staan. De instrumenten die ik gebruik: aandelen, ETF’s en Turbo’s.

Een Iphone die 700 euro waard is aankopen voor 400 euro en met een mooie winst verder verkopen, dat is in één zin hoe ik beleg. Is er risico op verlies? Dan dek ik dat verlies graag af. Meer verdienen door minder te verliezen. Het lijkt vanzelfsprekend, maar beleggen is toch iets complexer. Het is psychologisch vaak moeilijker dan gedacht om tegen de stroom in te roeien. De onderwaardering van een thema (regio, sector of aandeel) ligt vaak voor de hand als je de economische cijfers op zich bekijkt. Door een heersend negatief sentiment over een sector wordt het echter al veel moeilijker de belegging effectief te doen. Dat sentiment vertroebelt de blik op vaak zeer interessante opportuniteiten. De markt is niet efficiënt en laat daarom toe bepaalde aandelen of sectoren soms echt goedkoop op te pikken.